സൂര്യനെ അണിഞ്ഞ സ്ത്രീ

എന്റെ മനസ്സ്
മൗനത്തിന്റെ മൃതദേഹമല്ല.
വരൾച്ചയുടെ വിരലുകളോ
ശുഷ്ക്ക ലിപികളോ
വേദനയുടെ കനൽച്ചില്ലകളോ
എന്നിലില്ല.
എന്റെ നിശ്വാസങ്ങളിൽ
കൊടുങ്കാറ്റിന്റെ ആരവങ്ങളില്ല
കാലവർഷത്തെ കഴുത്തിലണിഞ്ഞ്
കാലുകളിൽ കടലുകൾ ചിലമ്പുന്നില്ല.
എന്നിട്ടും അനിശ്ചിതത്തിലേക്ക് തുറക്കുന്ന
സ്മരണകളുടെ നദിവേഗങ്ങളിൽ
വിയർത്തൊഴുകുന്ന പകലുകളോട് സൂര്യൻ
 ക്രുദ്ധനായി സംസാരിച്ചു കൊണ്ടു നില്ക്കുന്നു.
ഇന്നെനിക്കറിയാം ജീവിതത്തിന്റെ തീവെയിലിലെ
പ്രഭാമയമായ സ്വപ്നങ്ങളിൽ നിന്ന്
ആ സൂര്യനെ അണിഞ്ഞ സ്ത്രീ ഞാനായിരുന്നു,