നീ പറഞ്ഞതറിയാതെ

എൻറെ കണ്ണുകൾ നീല തടാകങ്ങളെന്നു
വേനൽ വറുതി നട്ട മാനത്തെ കണ്ട്
നീയെന്നോട് പറഞ്ഞു.
എൻറെ ചിരി വസന്തം നിറഞ്ഞ
നിലാവ് പോലെയെന്ന് നക്ഷത്രങ്ങൾ മാഞ്ഞ
ഇരുട്ടിൻറെ ആഴങ്ങളെ നോക്കി നിയെന്നോട് പറഞ്ഞു.
മാനം വിളറി വെളുത്തതെൻ കവിളിൽ സന്ധ്യ
വിരിഞ്ഞതിനാലെന്നും രാത്രി മുല്ലകൾ പൂത്ത പ്പോളീ
കാറ്റിലെൻ ഗന്ധമറിയുന്നുവെന്നും പകൽ മറഞ്ഞ
നിഴലിനെ നോക്കി നീയെന്നോട് പറഞ്ഞു
 മുകിൽ ചുരുളുകളായ് മുടിയിഴകളിൽ അലകൾ
തീർക്കുന്നുവെന്ന് എന്നളകങ്ങൾ കണ്ട് നീ ചൊല്ലി .
എന്നിട്ടും തുറന്നിട്ട ജാലകത്തിലൂടെ എൻറെ പ്രണയം
ഓളങ്ങളുടെ പടികളിറങ്ങി താഴേക്കു പോയി.