കടലിൽ തിരയിളകുന്ന പോലെ
അക്ഷരസമുദ്രം അലയടിയ്ക്കുന്ന
എന്റെ മനസ്സ് ഒരു കവിതയാണ്.
ഇടയ്ക്ക് ഒരു രഹസ്യം പോലെ ആ കവിത
മറ്റൊരു കവിതയെ മോഹിയ്ക്കും,
വരികൾ പരസ്പരം ചേർത്തെഴുതും,
ചില നിശ്വാസങ്ങൾ പങ്കിടും,
ഉറങ്ങാത്ത രാവുകളിൽ
ഇല്ലാതെ പോയ സ്വപ്നങ്ങളെ,
പകൽക്കിനാവുകൾ കൊണ്ട് നേരിടും.
ഏതോ നദിയുടെ തീരത്ത്
ഇല്ലാത്ത കടമ്പിൻ ചുവട്ടിലായ് കാത്തിരിയ്ക്കും,
അപ്പോൾ തുറന്നിട്ട മനസ്സിന് മുൻപിൽ
കൊടുങ്കാറ്റുകൾ വേഗം പോരാതെ ചൂളി നില്ക്കും.
ഏതു നിമിഷവും പെയ്യാവുന്ന മഴയായ് ആകാശം
കണ്‍ക്കോണിലാഴങ്ങളിൽ ഒളിച്ചിരിയ്ക്കും.