സ്മരണകളിൽ

ഒരു ശിശിര നിദ്രയുടെ ആലസ്യത്തിൽ
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നത്
ആകാശവും പുഴകളും ചിരിയ്ക്കാൻ
മാത്രമറിയാവുന്ന പൂക്കളും.
എന്റെ കവിതകളിൽ ലാസ്യത്തിന്റെ
പ്രണയത്തിന്റെ സ്നേഹ സ്പർശങ്ങളും,
ആര്ദ്രമാം ഹൃദയത്തിൻ മന്ദഹാസങ്ങളും മാത്രം.
 ഒക്കെ മറന്നു നീയ്, ഒരു കൈകുലുക്കത്തിൽ
നാം സ്വപ്നങ്ങളെ അകറ്റി നിർത്തി.
എങ്കിലും പെയ്തൊഴിയുന്ന ഓരോ
വർഷാശ്രു ബിന്ദുവിലും എനിക്ക് നിന്നെയും
നിനക്കെന്നെയും പരസ്പരം കാണാവുന്നതാണ്.
സ്മരണകളുടെ ചുടുക്കാറ്റിൽ ശ്വാസമടക്കുമ്പോൾ
മഞ്ഞുതിരും നിലാവ് പോലും എന്നിൽ
പൂക്കുന്ന വേനൽക്കാടുകളാവുന്നു.       

.