വെറുതെയിരുന്ന
പകലിന്റെ മനസിലേക്ക്
പ്രണയത്തിന്റെ തീ കോരിയിട്ടു
സൂര്യന്റെ എരിയുന്ന ആൽത്മാവ്
കടലിൽ മുങ്ങി .
വിരഹത്തിന്റെ
മുള്ളുകൾ തറച്ച്
കീറി പറിഞ്ഞ ആകാശം
നക്ഷത്രങ്ങളുടെ
തിരിനാളങ്ങൾ
ഊതികെടുത്തി.
നില തെറ്റി വീണ
മേഘങ്ങൾ മഴ വിത്തായി
ഭൂമിയുടെ ഗർഭപാത്രത്തിൽ
അഭയം തേടി .
മര ചില്ലകളെ ഉലച്ച്‌ കാറ്റ്
ചിതറിയ ചിന്തകളുമായി
അലഞ്ഞു നടന്നു .
മഞ്ഞും മഴയും ഇഴ ചേർന്ന്
കണ്ണുറങ്ങാതെ
രാവകന്നു .
ജീവ നാളം ജ്വലിച്ച്
കിഴക്ക് ചോപ്പിച്ചു
സൂര്യൻ വീണ്ടും
പകലിന്റെ
നിറകണ്‍ ചിരിയിലേക്ക്‌
കത്തുന്ന അനുരാഗത്തിലേക്ക്
ഒരു മഴവില്ല് ഇട്ടു കൊടുത്തു.
No comments:
Post a Comment