ഇടനാഴി

മരണമാരംഭിക്കുംപ്പോലെ
നീയെന്നെ വിട്ടുപോവുകിൽ
പഴുത്ത ചുമരുകളിൽ
ഞാൻ കോറിയിട്ട ദുഖങ്ങളെ തഴുകി
വിധിയെന്നുരിയാടി ഞാനുമുറങ്ങട്ടെ.
എന്നിൽ നിന്നും നിന്നിലേക്കുള്ള ദൂരം
മൗനമെന്ന ശൂന്യതയുടെ നീണ്ടൊരീ
വേനൽക്കാറ്റിൻ ഇടനാഴി മാത്രം.
ഇനി നാം മടങ്ങുമ്പോൾ
തിളച്ചു മറിയുന്ന ഓർമ്മകളുടെ
നനുത്ത മേഘങ്ങളിൽ
ഒരു ചാറ്റൽമഴയായി ഞാൻ
നിന്നിലേക്ക്‌ പെയ്ത്
 നിന്നിലൂടൂർന്നു വീണ്
ഈ ഭൂമിയിൽ വറ്റിത്തീരും.
എന്നിൽ മുളച്ചുപൊന്തുന്ന
 പുതുനാമ്പുകളിലൂടെ
ചിന്നുന്ന തേങ്ങലുകളില്ലാതെ
ഒരു നിനവിലിടി വെട്ടി
ഉടലുറവ പെയ്യുന്ന പ്രണയമായ്
എന്നും തളിർത്തു നില്ക്കും. 

 

   
        

ശലഭ മഴ

കൃഷ്ണവേണുവിൽ
 ഞാൻ ശ്യാമമേഘങ്ങൾ
 പെയ്ത ശലഭ മഴ,
കദനങ്ങൾ
നിൻ മെയ്യിൽ ഞാൻ
 ചാർത്തും കളഭങ്ങൾ.
 മോഹങ്ങൾ
നൂറു കാതരജന്മങ്ങൾ
തേടും മയിൽ‌പ്പീലി
തുണ്ടായി മുടിചുരുൾ
കെട്ടിലൊളിക്കുവാൻ .
പുനർജന്മം
നിന്നിൽ തിരയുമൊരു
കൗസ്തുഭ പുണ്യം.

ചിലന്തികൾ

മരുഭൂമിയിലെ ചുട്ടുപ്പഴുത്ത മണൽ -
തിരമാലകൾ ചവുട്ടിത്തള്ളി
വേലികളോ വരമ്പുകളോയില്ലാത്ത
വെയിലാളുമീയെഴുത്തിൻ വനഭൂമിയിൽ
ചുളിഞ്ഞ നെറ്റിത്തടങ്ങൾക്ക് താഴെ
വരണ്ട കണ്ണുകളോടെ ശിക്ഷിക്കാൻ മാത്രം
കാംക്ഷിക്കുന്ന അജ്ഞാതപഥികർ,
ചാരശ്രംഗലയിലെ കണ്ണിപ്പോൽ
രൗദ്രതയോടെ പെണ്ണെഴുത്തിനെ
ഭോഗിച്ചുറഞ്ഞലറുന്നവർ,
എഴുത്തിനുന്മാദമാം പശിയുള്ള മണ്ണിൽ
പുഷ്പങ്ങളും വിഷക്കനികളും
ഉത്ഭവിക്കുമെന്നറിയാത്ത
ജീർണ്ണതയുടെ പര്യായങ്ങൾ,
പരസ്പരം കാണാനാവാത്ത
മനസിലെ ഇരുട്ടിൽ അജ്ഞതയുടെ-
ചിലന്തികൾ വലനെയ്യുമ്പോൾ-
കല്ലെറിയാൻ വേണ്ടിടത്തോളം
പാപനിർമുക്തമായ കരങ്ങളെങ്ങുമില്ല .  

                     
 

My poems

My poems is the music of the soul,
,and,above all,
of great and feeling souls.
A thousands dreams
within me softly burn.
Only from the Heart can
I touch the sky.
Let me live,love and say
It well in good sentences.
It is thoughts that
'Breath and Words that Burn'.
my poems are trying to find
a place where I can breathe.

ഘനശ്യാം

ഓർമ്മകൾ
മിഴി നനവിലെ
മഴവില്ലഴകുകൾ.
എന്റെ ഹൃദയതാളം
കടൽശംഖിൽ നിറഞ്ഞ
സമുദ്ര സംഗീതം .
ഘനശ്യാം
കാണാൻ നിൻ കണ്‍മറന്ന
കനൽ മേഘമെൻ പ്രണയം.
ഞാൻ ഒരു
മഞ്ഞുതുള്ളിയുടെ
കാത്തിരിപ്പിന്റെ ധ്യാനം.

അബദ്ധം

സൂര്യനും ചന്ദ്രനും
നക്ഷത്രങ്ങളുമെല്ലാം
താങ്ങിപ്പിടിച്ച്
തട്ടീം മുട്ടീം വീഴ്ത്താതെ
തലയ്ക്കു മുകളിൽ
പിടിച്ചു നിർത്തുന്ന
ഈ ശൂന്യതയിൽ സ്വയം-
ഉള്ളിൽ പിടിത്തം കിട്ടാതെ
നമ്മുക്ക് ചുറ്റും നാം
കറങ്ങികൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.
പിറന്നതെ അബദ്ധം പിന്നെ
ഉരുണ്ടുപ്പിരണ്ടും നടന്നും വീണും
എഴുന്നേറ്റു ജീവിച്ചത് അതിലും അബദ്ധം
അതിനിടയിലറിയാതെ
വളര്ന്നുപ്പോയത് അതിലേറെ അബദ്ധം.
സാധാരണക്കാരന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ
കാറ്റുവീഴ്ചയെ ആ വഴിക്കാണ്
അവന്റെ രാജ്യം നയിക്കുന്നത്.

Lights of death

To day I see around me
the lights of death,
the flame of tomorrow.
my task is done,
soon my flame will end.
my soul is full of whispered song
my blindness is my sight
the shadows that
I feared so long
are all alive with light.
I am the soil from
which you have sprung,
and both your blossoms
and your fruit will return to me,
creating more rich soil.
Thus life begets life,
and can't know death ever.
Am I really that easy to let go of.

Life

Life is like a dream
And we all are dreaming
no one knows when we wake up.
Another time, Life is a mystery
we all try revel it
but its a secret forever
and it has hidden like
pearl in deep of the sea.
Some times ....
Life is like a illusion
we live in it or it is a merry
we all follow it
but we never can describe it
and that's the wonder of it.

lonely

I can't stop my heart from
falling in love with you.
I planted the creeper of love
And silently watered
in with my tears
Now it has grown and
overspread my dwelling.
I have tied anklets of love and
danced in front of my lord krishna.
I have no interest in food and home
for my beloved krishna,
I am lonely why do I suffer from
this rejection and in the dream
Lord krishna accepted my hand.