തടവറ

മൗനം ദത്തെടുത്ത
നിൻറെ ഹൃദയം
എൻറെ തടവറയാണ്.
ശ്യാമ മേഘങ്ങൾ പൊതിഞ്ഞ
ആ ഭിത്തിക്കപ്പുറമെനിക്കൊന്നും
കാണാൻ കഴിയാതെയാവുന്നു
എന്നെയൊരു രാഗമായ് തളിച്ചിട്ടയീ
മുരളിയെ നിന്നധരങ്ങൾ ചുംബിച്ചുണര്താതെ
 നിശബ്ദതയുടെയിരുളിലെക്കെറിയവെ
നിലാവ് കൂട് കൂട്ടിയ മരച്ചില്ലയിൽ
നിന്നിറങ്ങി വന്ന കാറ്റ് കഴുത്തറത്തിട്ട
പൂവ് പോലെ ഞാൻ ഉറവു വറ്റിയ നിൻറെ
മനസിൻറെ മണൽപ്പരപ്പിലെൻ പ്രണയം
മരുപ്പച്ച തേടിയലയവെ കണ്ടതില്ല
നിന്നിലാര്ദ്രമാമൊരു നോവ്‌ പോലും
എന്നോർമ്മകൽ മണ്ണിൽ മറയും വരെ.