ഗന്ധം

പുലർ വെയിൽ പോലെ നീ
കാലത്തിൻറെ പടവുകളിലൂടെ
അടിവച്ചകലുംപോഴെൻ
സ്വപ്നത്തിൽ കണ്ട ശ്യാമ മേഘങ്ങൾ
മഴത്തുള്ളികളായ് എവിടെയോ വീണു
തകര്ന്നു ചിതറിയിട്ടുണ്ടാവാം.
ചിന്തകൾ നിനച്ചിരിക്കാതെ വീശുന്ന
കാറ്റയെന്നോർമ്മ കടലിൽ തിരയിളക്കുമ്പോൾ
ഹൃദയം നിൻറെ ഹൃദയതാളത്തി നൊപ്പം
മിടിക്കുന്നത്‌ ഞാനറിഞ്ഞിരുന്നു
എൻറെ ദിനസരികുറിപ്പുകൾ നിൻറെ
പേരിൻറെ കണക്ക് പുസ്തകങ്ങളായി.
ഇതെൻറെ പ്രണയമാണ്,
എൻറെ കണ്ണിൽ കൊളുത്തി വച്ചിട്ടും
നീ കാണാതെ പോയത് ,
എൻറെ ചുണ്ടിൽ വിറയാര്ന്നു നിന്നിട്ടും
നീ അറിയാതെ പോയത് .
ഇനി ഞാനൊരു കാര്യം പറയട്ടെ
ഈയെഴും വാക്കുകൾ നിനക്ക് വേണ്ടിയാകയാൽ
ഈ തൂലികയെൻറെ ഹൃദയമാകുന്നു
അതിനാൽത്തന്നെ ഇതിൽ തെളിയും
മഷിയെൻറെ സിരകളിലൊഴുകും രക്തമാവുന്നു
ഇനി നീയീ കടലാസൊന്നു മണത്തു നോക്കു
ഇതിനൊരു രക്ത ഗന്ധമില്ലേ.